زبان بیو الکترونیکی ساخته شده توسط پژوهشگران کره ای قادر است مزه شیرینی غذا را تشخیص دهد. در حال حاضر برای تشخیص شیرینی غذا از پنل‌های آزمایش کننده طمع استفاده می شود.

بسیاری از شرکت های غذایی و نوشیدنی برای تشخیص اینکه یک محصول غذایی تا چه اندازه شیرین است دچار مشکل هستند. به همین دلیل یک زبان بیو الکترونیکی می‌تواند به آنها کمک کند. در حال حاضر پنل‌های آزمایش کننده طمع نیز به طور دقیق نمی توانند میزان شیرینی مواد غذایی را تشخیص دهند و ارزیابی های دیگر نیز همگی به صورت ذهنی هستند.

 به همین دلیل یک زبان بیو الکترونیکی می تواند بسیار کارآمد باشد. تای هیون پارک و سئونگهون هونگ از دانشگاه ملی سئول با کمک باکتری ها تلاش کردند تا بخش هایی از ناحیه حساس به شیرینی زبان را کپی کنند. با کپی این بخش روی یک نوع لایه حاوی الکترود طلا یک ترانزیستور اثر میدانی ساخته شد که در آن لوله های نانو کربنی به هم متصل شده بودند.

در این دستگاه در زمان آزمایش محلول های حاوی قند ساکاروز یا شیرین کننده ساخارین جریان الکتریکی عبوری به روشی ثابت و قابل خواندن کاهش می یابد. به طوری که با کم یا زیاد شدن غلظت ساکاروز افت جریان نیز تغییر می‌کند. از طرفی این ترانزیستور اثر میدانی عکس العملی در مقابل سلوبیوز یا قند بدون مزه از خود نشان نداد. به گفته این محققان این زبان جدید حساسیتی ده برابری نسبت به سیستمهای بیوالکترونیک قبلی دارد.